بسم الله الرحمن الرحیم
فرض کن تو امروز باید حاضر می شدی در یک صحنه ی تأتر که نقش اصلی را داشتی اما فراموش کنی و نروی . یا حضور در یک جلسه ی سخنرانی بسیار مهمی را فراموش کنی و یا
در اثر بیماری ، آمپولی را که باید حتما در وقتش تزریق می کردی را فراموش کنی که این فراموشی ممکن است منجر به مرگ شود . می بینی که هر چه اهمیت و ارزش یک کار بالاتر
می رود ، تاوان وجریمه ی فراموشی آن را باید سنگین تر بپردازی .
امروز اگر در یک محاسبه بخواهیم بدبختی بشر را بررسی کنیم ، می رسیم به غفلت و فرامو شی خود . تمام بلاهایی که امروز بشر به سرش آمده بر اثر این خود فراموشی است . قبلا
اشاره کردیم به اینکه ما دو خود داریم : یک خود عالی که روح است و نیازهای روحانی ما و یک خود دانی که جسم است و خوا سته ها و نیاز های جسمانی . نیاز و غذای هر کدام از این
خودها را اگر برآورده نکنی ، به صورت خودکار به سمت غذای کاذب می دود . خودت هم بارها این را تجربه کردی که اگر در هنگام گرسنگی به جسمت غذای سالم ندهی ، او برای
رفع گرسنگی با چیپس و فست فود و غیره وذلک .. خود را سیر می کند . وبه همین ترتیب روح هم اگر از غذای خود که معقولات است و معارف و قران و نماز و ... غیره ، دور بماند ، حیاتش به
خطر می افتد . متأسفانه اکثریت ما در این خود مشغولیم و از آن خود غافلیم ! و در این خود فراموشی و غفلت بسر می بریم و خود را در نمی یابیم چون آن را جستجو نمی کنیم . حال اگر
این خود فراموشی ادامه پیدا کند و ما همچنان در این خود فراموشی به آخر راه برسیم و سرمایه ی عمرمان تمام شود و خود را نیابیم و دار فانی را وداع کنیم ، در ازای این غفلت وفراموشی
شما بفرمائید چه تاوان سنگینی باید پس پدهیم؟؟ ! .
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها:
زندگی آسان نمی شود، تو قوی تر می شوی مژده بهشت چرا میگویند شهید زنده است؟ عشق ورزی شناخت ولی نعمت در محضر آیت اله بهجت قدس سره فضیلت ذکر علی علیه السلام راز مشکلات زندگی 2 تولی دیگر (14) اجازه ظهور راضی بودن به کردار دیگران اولین مصیبت عالم عید ولایت مبارک نشانه کمبود انواع ویتامین ها این الرجبیون گذشته ی ما... برای عرض ادب مردم شام لب های عطشان پاکسازی ضمیر4 
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
